Aan de keukentafel

Blogs

Toen ik ruim twee jaar geleden aantrad als voorzitter van het College voor Toetsen en Examens (CvTE), werd daar in mijn omgeving heel verschillend op gereageerd. Variërend van: ’Bewaak het stelsel goed: centraal examineren behoort tot de schatten van ons onderwijsbestel...’ tot ’Nou ga je natuurlijk wel werken aan het afschaffen van die examens...’.

Pieter Hendrikse

Debatten over de rekentoets waren fel en de verbazing was groot over de vormgeving van het eindtoetsenspeelveld in het primair onderwijs. Een mooi moment om mee te gaan deinen op de golven van de examendossiers.

Allemaal belanghebbende

Centraal toetsen en examineren is ten nauwste verweven met de schoolpraktijk, en vooral ook met degenen die daarin grote belangen hebben. De samenleving als geheel met daarbinnen de landelijke politiek als inrichter van het wettelijk kader, heeft grote belangen. Eigenlijk zijn we allemaal, leerlingen, hun ouders en docenten in het bijzonder, belanghebbende.

Iedereen heeft wel 'n buurmeisje, 'n neefje of 'n eigen (klein)kind dat de komende jaren 'n eindtoets of eindexamen aflegt. Bovendien zijn we allemaal ervaringsdeskundigen, dus iedereen heeft er verstand van. Aan elke keukentafel zijn landelijke examens bij tijd en wijle dan ook 'n verhit onderwerp.

Dijkbewakers

Des te belangrijker dat er over kwaliteit en logistiek rondom centrale toetsen en examens een redelijk debat wordt gevoerd. Zorgvuldigheid in de aanpak en degelijkheid in de uitvoering zijn dan ook kernbegrippen in het werk dat het CvTE verricht.

Wij zijn de 'dijkbewakers' van het examenstelsel om 't ietwat plastisch uit te drukken.

Die 'wij', dat zijn de ongeveer 1500 docenten uit het hele land die voortdurend betrokken zijn bij het maken en verbeteren van examenprogramma's én examenopgaven. Dat zijn ook opdrachtnemers Cito en DUO. Bij de eerste treffen we de examenmakers/toetsdeskundigen en bij de tweede het logistieke centrum van waaruit het hele examenland digitaal en met papieren examens wordt bediend. En, last but not least, is dat het bureau van het CvTE. Het College kan uitsluitend functioneren indien er sprake is van krachtige, professionele ondersteuning. En die is er!

Vertrouwen en draagvlak

In deze column maak ik u de komende tijd deelgenoot van dilemma's, strategieën en oplossingsrichtingen waarmee ik in mijn werk voor het CvTE van doen heb. Vraagstukken rondom de wenselijkheid van een nieuw curriculum in het vo, meer maatwerk bij examinering en de bestrijding van kansenongelijkheid in het onderwijs, zijn thema's die het werk van het CvTE in de kern raken. Maar ook de betrokkenheid van docenten bij de examens en visies op inhoudelijke ontwikkelingen binnen schoolvakken zijn onderwerpen met een hoog actualiteitsgehalte.

Keukentafel, docentenvergadering en parlement: daar wordt de ruimte bepaald die het College heeft bij de vervulling van het zeer verantwoordelijke werk. Hoe groter het vertrouwen, des te meer draagvlak. En hoe meer draagvlak, des te beter werkt het stelsel waarbij centrale toetsen en examens staan voor een belangrijk civiel effect. Om dat laatste is het te doen, met name in het belang van de ontwikkeling van kinderen, jongeren en jongvolwassenen. Zij zijn immers onze, nee, dé toekomst…

Reactie toevoegen

U kunt hier een reactie plaatsen. Ongepaste reacties worden niet geplaatst. Uw reactie mag maximaal 2000 karakters tellen.

* verplichte velden

Uw reactie mag maximaal 2000 karakters lang zijn.

Reacties

Er zijn nu geen reacties gepubliceerd.